Bugün işten çıkacağım tam arkadaşıma msj attım. Ahmet Ümit’in bir kitabını almıştım o sıra başka kitap okuduğumdan ona vermiştim. Bitirdiysen alabilir miyim dedim. Meğersem Ahmet Ümit buraya gelmiş imza günü varmış. Aldım kitaplarımı koştur koştur gittim. Nasıl mutlu oldum nasıl.
Çokta sempatik bir adam kendisi. Eğer polisiye roman seviyorsanız mutlaka okuyun romanlarını sevmiyorsanız da seveceksiniz :)
Mesela ‘Patasana’dan başlayabilirsiniz.
Arka kapaktan inciler;
"Patasana, özlemimi bir ölçüde gideriyor. Bu tür bir romanın da edebiyat olabileceğini kanıtlıyor. Sadece keyifle değil, merakla da okunuyor. Yeni ilgi alanları yaratıyor insanda. Ben, kendi adıma, Patasana'dan sonra Hititlerle ilgili başka şeyler okuma isteğini de duydum."
-Ülkü Tamer, Radikal-
"Bir kitap okudum, polisiyeye bakışım değişti! Ben ki polisiye sevmez, okumayı reddederdim, Patasana'yla birlikte, acaba böyle başka kitaplar var mıdır sorusuna geldim, kendi iradem, kendi beğenimle, kendi tavrıma ters düşerek! Ahmet Ümit'in son romanı Patasana, polisiye severler kadar sevmezleri de çekiyor kendine."
-Filiz Aygündüz, Milliyet-
Bir coğrafyanın kanlı geleneği anlatılıyor Patasana'da. Anadolu'nun güneydoğusunda bugün yaşananlar ile üç bin yıl önce yaşananlar paralel bir biçimde gözler önüne seriliyor. Poe'nun öykülerindeki gizem, Christie'nin romanlarındaki klostrofobik ortam, Anadolu güneşinin parlak ışığı altında birleşerek etkileyici yeni bir biçime bürünüyor. Patasana trajik öykülerle dolu bir kitap, ama asla karamsar değil. Tüm iyi romanlarda olduğu gibi, Patasana'da da bilgelik, belirsizliğin üzerinde yükseliyor.
İyi okumalar :) :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder